De schijndood van Julia (ca. 1860?)
Een buitenbeentje in het oeuvre van Quaedvlieg is een ongedateerd schilderij met een motief dat in de Nederlandse kunst, voor zover bekend, verder niet voorkomt. Het schilderij sluit aan bij het vijfde toneel uit Shakespeares Romeo en Julia (1595). Het is het moment dat de schijndode Julia is ontdekt door haar voedster. Frater Lorenzo (die in het liefdescomplot zit) beveelt aan haar lichaam te tooien en te bestrooien met rozemarijn, om het vervolgens naar de kerk te dragen. In de tragedie speelt zich deze scène binnenskamers af en zo wordt deze episode in de regel dan ook uitgebeeld. De plaats van de handeling is de Noord-Italiaanse stad Verona. Quaedvlieg geeft de scène echter weer met kostuumfiguren die eerder in Rome thuishoren. Zijn schilderij balanceert in veel opzichten op de grens met het volksleven genre. Uitbeeldingen van ‘De schijndood van Julia’ [ook bekend als ‘The final Prayer’] zijn rond het midden van de 19de eeuw vooral bij Engelse schilders te vinden.
